Erfgoed

Cultuurhistorische aspecten in de ruimtelijke ordening betreffen de materiële overblijfselen in de ruimte van menselijk handelen in het verleden. Deze overblijfselen worden vaak aangeduid als cultuurhistorisch erfgoed. Dit erfgoed wordt in onze samenleving positief gewaardeerd.

De rijksoverheid en andere bestuurslagen hebben wetgeving en beleid ontwikkeld ter bescherming van dat erfgoed.

Het cultuurhistorische erfgoed is in te delen in drie categorieën:
1. Het gebouwde erfgoed;
2. Cultuurhistorisch waardevolle landschappen;
3. Het bodemarchief (archeologische waarden).

STAB kan rapporten over waarderingen van gebouwde monumenten beoordelen en van commentaar voorzien. Hierbij wordt aangegeven in hoeverre een bouwplan passend is in een beschermd stads- of dorpsgezicht.
Deze kennis strekt zich ook uit tot cultuurhistorisch waardevolle landschappen. Hierbij gaat het bijvoorbeeld om de beoordeling van het belang van cultuurhistorische landschappen en landschapselementen in het licht van het gevoerde beleid. Ook kan STAB aangeven of de eventuele bescherming daarvan adequaat is geregeld. Datzelfde geldt ook voor de bescherming van archeologische waarden in bestemmingsplannen. STAB kan aan de hand van archeologische rapporten het beschermingsniveau beoordelen.

Onze opdrachtgevers kunnen voor meer specifieke informatie over dit vakgebied contact met onze specialisten opnemen via het spreekuur (klik hier).